به گزارش انتخاب خوزستان؛  اظهارنظرهای متناقض از سوی طیف‌های مختلف از فعالان فرهنگی و رسانه‌ای تا سیاست‌مدارانی که سعی دارند با ابزار فرهنگ برای خود جایگاهی دست‌وپا کنند بار دیگر در فضای رسانه‌ای کشور نمود یافته است. این‌بار نیز همان سناریوی آشنای «نه به توقیف» که در ماجرای سریال «تاسیان» به یک کمپین تبلیغاتی جعلی تبدیل شد، به سریال «سووشون» رسیده است؛ جریانی که بیش از آنکه دغدغه‌ای فرهنگی داشته باشد، به ابزاری برای کسب درآمد و منافع اقتصادی بدل شده است.

در این میان، ضرورت دارد به واقعیت‌ها نیز پرداخته شود و افکار عمومی را از آنچه در پس پرده رخ می‌دهد، آگاه ساخت. حقوق مخاطب صرفاً تماشای چند صحنه اروتیک نیست؛ آن هم صحنه‌هایی که آشکارا برای جلب توجه و جذب مخاطب به کار گرفته شده‌اند. همان‌گونه که در «تاسیان» نیز شاهد چنین ترفندهایی بودیم و با دیدن آن به‌روشنی می‌شد دریافت که جذابیتی که در رسانه‌ها برای آن تبلیغ می‌شد، در عمل وجود نداشت.

داستان از جایی آغاز شد که سریال «سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار، بدون دریافت مجوز لازم از ساترا، در پلتفرم نماوا منتشر شد. ماجرایی که پیش از این برای سریال‌هایی چون «تاسیان»، «غربت» و حتی «جیران» نیز در اشکال گوناگون رخ داده بود: جنجال رسانه‌ای، کمپین «نه به توقیف»، موج‌سازی در شبکه‌های اجتماعی و در نهایت، اتهام‌زنی به دستگاه قضایی و نهادهای ناظر. اما آیا ماجرا به همین سادگی است؟ یا باید کمی دقیق‌تر به ابعاد حقوقی، فرهنگی و حتی اخلاقی موضوع نگاه کرد؟

ورود دستگاه قضا به موضوع توقیف «سووشون» نه اقدامی سلیقه‌ای، بلکه مبتنی بر فرآیندهای قانونی و نظارتی است. به‌ویژه آنکه مسئولان ساترا بارها به تیم تولید و پخش سریال فرصت دادند تا مشکلات مجوز و محتوای آن را برطرف کنند. حتی پس از صدور ابلاغیه رسمی برای حذف قسمت اول تا ساعت ۱۴:۳۰ روز جمعه، ساترا تا ساعت ۱۵ نیز همکاری و صبر نشان داد. اما بی‌اعتنایی پلتفرم و عدم تمکین به قانون، در نهایت منجر به مسدود شدن نماوا شد.

جالب آنکه در جریان بازبینی، تنها قسمت اول نیازمند اصلاحات جدی تشخیص داده شد و پنج قسمت دیگر تنها اشکالات جزئی داشتند. با این‌حال، سازندگان سریال و پلتفرم پخش‌کننده، به جای طی مسیر قانونی، ترجیح دادند از ابزار رسانه برای تحریک افکار عمومی استفاده کنند.

واقعیت این است که اگر یک اثر نمایشی واقعاً از کیفیت و کشش لازم برخوردار باشد، نیازی به این میزان تبلیغات رسانه‌ای ندارد. چنان‌که ضرب‌المثل معروف می‌گوید: «مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید.»

سریال «سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار تنها مجوز طرح داشته و طبق مقررات، باید برای فیلمنامه نیز مجوز دریافت می‌کرد. با این حال، بدون اخذ مجوز ساخت، تولید آن آغاز شد. پیگیری‌های خبرنگار ما از سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر (ساترا) نشان می‌دهد که تمامی همکاری‌ها برای رفع مشکل انتشار سریال انجام شده و حتی به پلتفرم پخش‌کننده نیز فرصت داده شد تا این اثر را که بدون مجوز منتشر شده، از روی سکو بردارد تا با فیلترینگ مواجه نشود. اما هشدارها جدی گرفته نشد.